Deri yüzeyine çok defa mercimek veya bezelye büyüklüğünde deri çıkıntılarına genel olarak tüberkül adı verilir.

Deride tübertül meydana getiren başlıca hastalıklar tüberküloz, frengi, cüzam ve derin mikoz dediğimiz bazı mantar hastalıklarıdır. Evvelce tüberküloz basili ile temas etmemiş kimsede bu mikrobun yaptığı yaraya tüberküloz şankrı denir. Aynı zamanda o belge lenf bezlerinde şişme yani adeno-pati meydana gelir ve hızla yumuşayarak açılır.

Lupus vulgaris, deri tüberkülozunun en sık görülen şeklidir. En çok kadınlarda ve genellikle yüzde yerleşen.1-3 mm. çapın­da sarımtrak kırmızı renkte, saydam şiş­kinlikler vardır. Nodul şeklindeki bu şiş­likler tazyikle hafif ağrılıdır. Lüpom da de­nen bu şişlikler tek olarak bulunabileceği gibi, plak biçiminde de yaygınlaşabilirler.

Doktor, veteriner, kasap gibi kimselerde siğil görünümünde başlayan (tuberculosis verrucose) de sık görülen bir deri tüber­külozu şeklidir.

Tüberküloz basillerinin veya toksinlerinin kan yoluyla yayılması sonucu deride olu­şan yaygın ekzantem şeklindeki kabarcık­lara ise tüberkülid adı verilir. Tüberkülid-lerde basil bulunmaz. Primer tüberküloz odakları çok kere inaktif olup hastalar tü­berküloza karşı yüksek bağışıklık göste­rirler.

Tüberkülidler papül veya nodul tarzında ve değişik tiplerde birçok hastalıkların be­lirtisi olarak meydana gelmektedir.

Bunun gelişimine elverişli koşullar içinHastalıklar şunlardır:, zayıf iklim ve sosyal koşullar, çeşitli bulaşıcı hastalıklar. Bu faktörler vücudun korunmasını önemli ölçüde azaltır ve mikobakteri tüberküloza olan duyarlılığını artırır. Epidermise çeşitli şekillerde nüfuz ederler. Hastanın veya eşyalarının içindeki cilde zarar vermesi oldukça kolaydır.

Başka bir enfeksiyon yolu var. Patojen deriye lenfojen olarak veya diğer organlarda bulunan tüberkülozun odağında hematojen olarak deriye nüfuz ettiğinde deride tüberküloz oluşabilir.